Quattuor Abhinc Annos (1984)
Quattuor abhinc annos (Cong for Divine Worship, 1984) Światowe pozwolenie na odprawianie Mszy św. tradycyjnej.
Ogólnoświatowy Indult papieża Jana Pawła II z 1984 r., który rozszerzył i zastąpił Indult "Heenan".
Poniżej zamieszczamy tekst Listu okólnego, czyli Indultu (zwanego "Quattuor Abhinc Annos"), wysłanego 3 października 1984 r. przez Kongregację Kultu Bożego do przewodniczących różnych Konferencji Episkopatów świata. Nasza kopia pochodzi z "L'Osservatore Romano", wydanie angielskie, z 22 października 1984 r.
Najjaśniejsza Ekscelencja:
Cztery lata temu, na polecenie papieża Jana Pawła II, biskupi całego Kościoła zostali zaproszeni do przedstawienia raportu:
- w sprawie sposobu, w jaki kapłani i wierni w ich diecezjach przyjęli Mszał promulgowany w 1970 r. z upoważnienia papieża Pawła VI zgodnie z decyzjami Soboru Watykańskiego II;
- dotyczące trudności związanych z wprowadzeniem reformy liturgicznej;
- dotyczące ewentualnego oporu, który mógł się pojawić.
Wyniki konsultacji zostały przesłane do wszystkich biskupów (por. "Notitiae", nr 185, grudzień 1981). Na podstawie ich odpowiedzi okazało się, że problem kapłanów i wiernych trzymających się tzw. rytu trydenckiego został prawie całkowicie rozwiązany.
Ponieważ jednak ten sam problem nadal istnieje, Najwyższy Papież, wychodząc naprzeciw życzeniom tych grup, przyznaje biskupom diecezjalnym możliwość skorzystania z indultu, dzięki któremu kapłani i wierni, którzy zostaną wyraźnie wskazani w liście z prośbą, który należy przedstawić własnemu biskupowi, będą mogli odprawiać Mszę św. z użyciem Mszału Rzymskiego według wydania z 1962 r., ale pod następującymi warunkami:
a) Należy publicznie i ponad wszelką wątpliwość wyjaśnić, że tacy księża i ich wierni w żaden sposób nie podzielają stanowiska tych, którzy kwestionują prawomocność i doktrynalną poprawność Mszału Rzymskiego promulgowanego przez papieża Pawła VI w 1970 roku.
b) Celebracja ta powinna być sprawowana tylko na rzecz tych grup, które o to proszą; w kościołach i oratoriach wskazanych przez biskupa (jednak nie w kościołach parafialnych, chyba że biskup zezwoli na to w przypadkach nadzwyczajnych); oraz w dniach i na warunkach ustalonych przez biskupa zwyczajowo lub w poszczególnych przypadkach.
c) Celebracja musi być zgodna z Mszałem z 1962 roku i odbywać się w języku łacińskim.
d) Nie wolno zamieniać tekstów i obrzędów obu Mszałów.
e) Każdy biskup powinien informować Kongregację o udzielonych przez siebie koncesjach, a po upływie roku od udzielenia indultu powinien zdać sprawę z wyników jego stosowania.
To ustępstwo, świadczące o trosce wspólnego Ojca o wszystkie Jego dzieci, należy wykorzystać w taki sposób, aby nie naruszyć wiernego przestrzegania reformy liturgicznej w życiu poszczególnych wspólnot kościelnych.
Z przyjemnością korzystam z tej okazji, aby wyrazić Waszej Ekscelencji wyrazy głębokiego szacunku.
Wasza wierność w Panu.
+Augustin Mayer, Pro-Prefekt
+Virgilio Noe, Sekretarz.